ما گوشه نشینان غم فاطمه ایم

محتاج عطا و کرم فاطمه ایم

یک عمر چوشمع گر بسوزیم رواست

دل سوخته عمر کم فاطمه ایم

یا علی رفتم بقیع، اما چه سود

هرچه گشتم فاطمه آنجا نبود

یا علی قبر پرستویت کجاست

آن گل صدبرگ خوشبویت کجاست

هر چه باشد من نمک پرورده ام

دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

حضرت زهرا دلش از یاس بود

دانه های اشکش از الماس بود

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود

خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود

ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه

گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود

وسعت روح او ندارد کس

فاطمه، فاطمه ست و دیگر بس